فرم فضا
برای انتخاب سایز و مدل فرش مناسب، اول از همه باید ابعاد و فرم فضایی که داریم را در نظر بگیریم. مثلا فرش مستطیل یا بیضی عموما برای سالنهای مستطیل و فرش مربع یا دایره یا ترکیبی از چند مستطیل برای فضاهای مربع مناسب هستند. نکته بعد،فرم مبلمان و وسایل و تقسیم بندی فضا و مسیرهای رفت و آمد است. مثلا اینکه میز ناهارخوری ما چه ابعادی دارد و یا اینکه چند ست مبلمان در فضا قرار است بچینیم.
فرش نشیمن و پذیرایی
نقش فرش در پذیرایی و نشیمن علاوه بر پوشاندن و گرم کردن کف، متصل کردن وسایل و ایجاد هماهنگی بین مبلمان هم هست و همینطور محدوده های مختلف مثل نشیمن، پذیرایی، غذاخوری، ورودی و … را از هم تفکیک می کند. نکته ای که باید در انتخاب فرش مناسب پذیرایی و نشیمن به آن توجه کنیم این است که فارغ از فرم و متراژ فضا، حتما فرشها را طوری در نظر بگیریم که پای همه افرادی که ممکن است روی مبلها و صندلی های ما بشینند، روی فرش قرار بگیرد. این مسئله به گرم و راحت تر شدن فضا بسیار کمک می کند. نکته دیگر هم اینکه اگر مثلا برای فرش کردن فضا به پهن کردن دو فرش ۶ متری کنار هم نیاز داریم، بهتر است از یک فرش کامل ۱۲ متری استفاده کنیم تا طرح و نقش و ابعاد فرش با فضای ما تناسب بهتری داشته باشد.
الگوی ۱
در این مدل، فرش را طوری انتخاب می کنیم که همه سرویس مبلمان و میز وسط به طور کامل روی فرش قرار بگیرند و از اطراف هم کمی فضای فرش شده داشته باشیم. این مدل برای متراژهای بزرگ و پلان های باز و گسترده مثل ویلاها و هر نوع فضایی که کل سرویس مبلمان در وسط فضا و با فاصله زیاد از دیوارها قرار دارند، مناسب است. فرش در اینجا در واقع محدوده نشیمن را تعیین می کند و یک پس زمینه برای قرار گیری همه اجزای ریز و درشت فضای نشیمن فراهم می کند. بهتر است فرش از اطراف همه وسایل بین ۱۵ تا ۳۰ سانتی متر بیرون بزند تا نه خیلی بزرگ و نه خیلی کوچک به نظر برسد.
الگوی ۲
در این مدل که پرطرفدارترین و پرکاربردترین مدل برای انتخاب فرش مناسب نشیمن است، فرش را به صورتی در نظر می گیریم که فقط پایه های جلویی مبلها و صندلی ها روی فرش قرار بگیرند و فقط حدود ۱۵-۲۵ سانتی متر از اطراف فرش، زیر مبل برود. این الگو برای فضاهایی که کاناپه یا بقیه مبلها از پشت به دیوار تکیه دارند و یا فاصله کمی با دیوار دارند، مناسب است و برای اکثر فرم های پذیرایی در متراژهای کوچک و متوسط جوابگو است. مزیت این مدل این هست که وقتی فرش به اندازه مناسب با دیوار فاصله داشته باشد، فضا را بزرگتر و خلوتتر نشان می دهد و اینکه نیازی نیست برای فضای بلااستفاده زیر مبلها فرش تهیه کنیم.
الگوی ۳
در این مدل فرش را از فضای وسط مبلها کوچکتر در نظر می گیریم تا فقط زیر میز جلومبلی و اطراف آن را بپوشاند. این الگو برای متراژهای خیلی کوچک و سالن های راهرویی مناسب است . چرا که فاصله ای که فرش با دیوار دارد، فضا را بزرگتر از آنچه هست نشان می دهد. در این مدل نکته مهم این است که نباید فرش را با توجه به میز وسط و فرم آن تهیه کنیم و بهتر هست فضای خالی وسط مبلها را اندازه بگیریم و حدود ۱۰-۱۵ سانتی متر از هر طرف کم کنیم و بعد اقدام به خرید فرش کنیم تا فاصله و تناسبات فرش با چیدمان مبلها ناهماهنگ نشود.
فرش زیر میز ناهارخوری
برای فرش زیر میز ناهارخوری بهتر است به جای فرم فضا، به فرم خود میز توجه کنیم و فرش ما با ابعاد میز هماهنگ باشد. مثلا برای میزهای مستطیل و بیضی، فرشهای مستطیل و برای فرم های دایره و مربع فرش های دایره و مربع مناسبند. فرشی برای زیر میز ناهارخوری مناسب است که کل میز و صندلی هایش در حالت استفاده و صرف غذا کامل روی فرش جا شوند. در واقع از همه طرف فضا برای عقبگرد صندلی ها روی فرش داشته باشیم. در واقع فرش ما بهتر است از هر سمت میز ناهارخوری حداقل ۶۰ سانتی متر و برای بهترین حالت ۹۰ سانتی متر بزرگتر باشد. برای میز های تاشو هم باید ابعاد میز در حالت باز را در نظر بگیریم.
فرش اتاق خواب
در اتاق خواب باید تخت خواب را که بزرگترین قطعه مبلمان و نقطه کانونی اتاق است، ملاک ابعاد فرش قرار دهیم. نکته مهم هم اینکه فرش ها را طوری پهن کنیم که پای افراد موقع پایین آمدن از تخت و یا موقع نشستن روی نیمکت یا مبل حاضر در اتاق روی فرش قرار بگیرد.برای پهن کردن اصولی فرش اتاق خواب هم ۳ الگوی کلی وجود دارد که از قرار زیر می باشند :الگوی ۱
مناسب اتاق های بزرگ و عریض و متراژهای بالا است. فرش تمام فضای زیر تخت و پاتختی ها را پر می کند. از اطراف هم کمی فضای خالی دارد ولی لزوما جلوی کمدها و میز آرایشی را نمی پوشاند. برای این مدل باید فرش را از کنارها و پایین تخت ۶۰-۴۵ سانتی متر بزرگتر در نظر بگیریم . همینطور از اطراف هم کمی با دیوارها فاصله داشته باشد.
الگوی ۲
در این مدل فقط کناره ها و پایین تخت روی فرش قرار می گیرند. پس پای افراد موقع پایین آمدن از تخت و نشستن روی آن، روی فرش قرار می گیرد. ولی قسمت بالایی و پاتختی ها روی زمین خالی قرار دارند. این مدل برای اتاق های متوسط و کوچک مناسب تر است. چرا که هم فضای بلااستفاده زیر پاتختی فرش نمی شود و هم فضای خالی بدون فرش در بالای تخت ، اتاق را عریضتر و بزرگتر نشان می دهد. در این مدل می توانیم با توجه به نیاز و ابعاد فضا از ۱/۳ تا ۲/۳ پایین تخت را روی فرش قرار بدهیم. بهتر است از هر سمت فرش را همان ۶۰-۴۵ سانتی متر بزرگتر از تخت تهیه کنیم.
الگوی ۳
این مدل برای اتاق های کم عرض و راهرویی و کوچک که فاصله کافی در پایین تخت برای فرش پهن کردن نداریم مناسب است. در این مدل فقط از دو فرش کناره کوچک در دو طرف تخت استفاده می کنیم که زمین زیر پا موقع پایین آمدن از تخت را پوشش بدهند. بهتر است کناره ها را خیلی کشیده انتخاب نکنیم که از قسمت پایین تخت بیرون نزنند. همینطور به قدری هم کوچک نباشند که فضا را شلوغ و خالی نشان بدهند. عرض کناره ها هم در صورت داشتن فضای کافی بهتر است از پاتختی ها کمی بیشتر باشد.
